Sudah menjadi kebiasaan sesebuah negara yang mengamalkan sistem demokrasi akan mengadakan Pilihan Raya Umum(PRU) setiap lima tahun. Semakin hampir PRU, semakin banyak pihak jadi 'gila'. Pemimpin politik, penyokong dan media menonjolkan sesuatu untuk menarik sokongan undi daripada rakyat.
Dalam usaha menarik sokongan, strategi menyerang pihak lawan sangat dikhuatiri akan menimbulkan elemen perpecahan dalam kalangan rakyat terutama menyentuh soal kaum dan agama. Selepas PRU, elemen itu belum tentu reda dengan mudah, mungkin terkesan secara berpanjangan.
Sepatutnya, pemimpin politik mengutamakan tawaran atau rancangan/program untuk kebaikan rakyat yang hendak ditawarkan. Mereka tak perlu menyentuh personaliti negatif, kelemahan kaum dan memburukkan orang lain. Isu yang kecil dan kurang penting tak perlu dibangkitkan.
Antara yang boleh dikemukakan ialah:
1. keperluan harian - usaha untuk meningkatkan barang keperluan rakyat, kurangkan import.
2. kenaikan harga barang - apakah cara untuk mengatasi kenaikan mendadak harganya?
3. petani, nelayan, pekebun - apakah cara nak bantu mereka supaya taraf hidup mereka meningkat?
4. kakitangan awam - skim perkhidmatan mereka perlu diteliti semula. Jangan bandingkan dengan negara yang lebih mundur dengan Malaysia.
5. kakitangan swasta - apakah usaha membantunya? Kebanyakannya masih susah walaupun mereka rakyat Malaysia. Contoh: tukang sapu di pejabat bergaji RM450 sebulan. Bayangkan bagaimana nak hidup?
Buatlah analisis sendiri.Cubalah simpati dengan rakyat biasa,
Friday, December 2, 2011
Subscribe to:
Posts (Atom)
-
Poyo adalah ringkasan daripada Bahasa Inggeris iaitu Proud of Your Own... Poyo ialah perkataan bahasa pasar atau slanga Melayu boleh dikat...
-
Pengguna bahasa Melayu masih keliru dengan penggunaan kata majmuk dan kata ganda. Antara kata majmuk yang dianggap kata ganda ialah bukit bu...
-
Kadang kala kita berasa jemu dengan masakan atau makanan yang ada masa ini. Apatah lagi makanan segera. Masakan sekarang banyak lemak,...